گزارش گروه کوهنوردی دامون ساری از سفر به بالاده و صعود به شاهدژ/ یکم خرداد ۱۳۹۳/ گزارش صعود گروه کوهنوردی دامون ساری به قله ی شاهدژ در ۱ خرداد ۱۳۹۳ – منتشر شده در صفحه ی اجتماعی گروه کوهنوردی دامون ساری./ انسانیت و انسان دوستی رفیع ترین قله ی یک کوهنورد است. روزهای خوب بهاری سپری می شود و ما در کنار دغدغه های روزمره ی زندگی اجتماعی مان، گاهی دل به دامان طبیعت داده و انرژی مثبت ساطع شده از آن محیط خوب و جمع دوستانه را چاشنی زندگی مان می کنیم.

در روز پنج شنبه ۱ خرداد ماه ۱۳۹۳ طی یک برنامه یک و نیم روزه، ساعت ۱۴٫۳۰ ساری را با گروهی ۱۵ نفره به مقصد روستای بالاده واقع در دهستان چهار دانگه ی شهرستان ساری ترک کردیم. بعد از حدود ۳٫۵ ساعت پیمودن مسیر با اتومبیل و لذت بردن از مناطق جنگلی و مزارع برنج حاشیه جاده و همینطور بافت زیبا و قدیمی روستاها، به روستای بالاده و خدمت جناب صباغ عزیز و خانواده ی مهربان و مهمان نوازشان رسیدیم و شاهد دوستان تهرانی مان در منزل ایشان بودیم که با روی باز از همه ی ۵۰ نفرمان پذیرائی به عمل آورده و بعد از صرف شام و شب مانی که با رقص و آواز دوستان عجین شده بود، همه شاد و سرحال در ساعت ۶ صبح بعد از صرف صبحانه آماده رفتن به قله شاهدژ با ارتفاع ۲۸۱۰  متر شدیم. (سادوا: ارتفاع شاهدژ ۲۸۰۲ متر می باشد).

شاهدژ که یکی از بلندترین قله های شهرستان ساری می باشد تا ارتفاع حدود ۲۵۰۰ متری آن پوشیده از جنگل است. کمی پس از دور شدن از روستا و گذر از منطقه ای با شیب ملایم و کمی پائین تر از جنگل ها و در شیب و دامنه های جنوبی قله، شاهد زمین های کشاورزی بودیم که به علت کمی باران دیگر روی آن کشت نمی کنند. همینطور سرسبزی و لاله های مخفی شده بین انبوه علفها و گل های رنگارنگ بسیار دیدنی بود. از کنار چشمه های خنک و فراوان که از سرچشمه های رود تجن محسوب می شوند و برکه های زیبای آن رد شدیم تا به جنگل رسیدیم و در مسیرهای پاکوب جنگلی با صدای چهچه و آواز پرندگان حرکت کردیم و بالاخره پس از گذشتن از دشت، جنگل و سنگ لاخ های نزدیک قله و عبور از کنار یک دژ قدیمی که جز تکه های خشت و سنگ چین خرابه هایش چیزی از آن باقی نمانده به قله رسیدیم. بالای قله ی شاهدژ زمینی صخره ای و سرسبز و نیمه هموار با پوشش علفی و لاله و حدود هزار متر مربع می باشد. از روستاها و قلل اطراف که از بلندی آن قابل مشاهده بودند می توان به روستاهای: جمال الدین کلا ، لنگر ، عالی کلا ، پائین ده و بالاده و … و قلل چهارنو ، نیزوا ، قدمگاه و … نام برد.

اهالی بالاده که حدود هزار سال است در این منطقه زندگی می کنند بر این باورند که روی قله ی شاهدژ پادشاهان اساطیری چون کیکاووس می زیستند و چون فقط از یک طرف می شد به آن دسترسی پیدا کرد از حمله دشمنان در امان بودند ( یک سمت آن دیواره ای سنگی بلندی می باشد که به دشت وسیع ختم می شود و عبور از آن بسیار دشوار است). پس از کمی ماندن در بالای قله و آوازخوانی و سرودی دسته جمعی به سمت روستا حرکت کردیم. زمانی که به روستا رسیدیم بار دیگر با استقبال گرم خانواده ی صباغ مواجه شدیم. صفا، صمیمیت و مهمان نوازی این عزیزان زحمت کش که اولین بار بود که با اکثریت کوهنوردان  گروه آشنا می شدند ولی بی هیچ چشمداشتی با جان و دل از میزبان بودنشان استقبال می کردند، همه را شگفت زده کرده بود. خانم و خواهر آقای صباغ به همراه دختر مهربانشان برای همگی مان تدارک آش محلی دیدند که برای همه دلچسب بود. بعد از کمی دور هم نشینی و تشکر از عزیز مهمان نواز به همراه دو برادر بزرگوارشان و خداحافظی با دوستان عزیز و بزرگوار تهرانی که از گروه های ورزش های کوهستانی آزاد، کوهنوردی سپهر، کوهنوردی اوج و کوهنوردی آزاد فرجام با ما همراه بودند، در ساعت ۴ به سمت ساری حرکت کردیم، به امید ورق خوردن برگی دیگر از دفتر خاطرات خوبمان ……. 

( فرید جعفری – ۳ خرداد ۱۳۹۳  – ساعت ۱۸:۱۰ )

نقل از سایت دوسرشمار