ناشناسِ آشنای ما / محبوب توبه/ شعر، راهی برای بیان احساس درونی هر انسان است که می تواند با دانش ادبیات و صنعت شعری و حسی عمیق در هم آمیخته و ابیاتی را بیان کند که خوانند را تحت تاثیر نفوذ کلام خود قرار دهد. آقای محبوب توبه  از شعرای توانای بالاده، سالهاست که شعر می سراید، غزل و قصیده، شعر کلاسیک و نو و … اما آنچه تاکنون شاهد بوده ایم اینست که مردم از اشعار فراوانش بی بهره مانده اند و امید است با این شعر، درهای دیوان اشعارش به روی مردم شعردوست بالاده باز شود. با سپاس فراوان از ایشان، شعر زیر را که بمناسبت شهادت مولی امیرالمومنین علی (ع) سروده و برای سایت سادوا فرستاده اند، تقدیم عاشقان آن حضرت می کنیم.

ناشناسِ آشنای ما / محبوب توبه

چرا آن ناشناسِ آشنای ما نمی آید!                          

به دوشش نان گندم با دو صد خرما نماید!

یتیمان با شکم های گرسنه خفته در بستر       

به خواب ما دگر آن نان و آن حلوا نمی آید!  

صدای ناله ی طفلی به گوشم آشنا آید          

چرا مادر در این منزل دگر بابا نمی آید!    

چه شد آن مهربان بابا که بر دوشش کنم بازی     

تنور خانه ی مارا دگر گرما نمی آید 

چه شب هایی کشیدم انتظار دیدن رویش           

دگر در کوچه های شهر، ردِّ پا نمی آید

مرا امیدها بسیار، از کانِ سخای او     

برای بی پناهان هم، دگر ماوا نمی آید   

خدایا بی پناهان را پناه آخرین باشی              

شکایت ها به دل دارم که در نجوا نمی آید

…………………………………………………………………………

تمنای وصال / غزلی از محبوب توبه در وصف امام زمان (عج)