خیلی خوشحالیم و امیدواریم که حداقل با باز شدن پای این انجمن خیریه ی کشوری و افرادی در حد وزیر و معاون وزیر و مشاور رئیس جمهور و … به پروژه ی راه سازی منطقه ی دوسرشمار این پروژه ختم به خیر شود و بالاخره اهالی منطقه از نعمت راه مناسب مواصلاتی برخوردار شوند. راه مواصلاتی منطقه ی دوسرشمار متاسفانه علاوه بر آسفالت نبودن کیفیت نا مناسبی داشته و با کوچکترین برف و بارانی حرکت روی آن با مشکلات و خطرات فراوانی همراه است.

حدود دو سال پیش ( ۲۳ تیرماه ۱۳۹۱ ) بود که مینی بوس یکی از اهالی منطقه ی دوسرشمار به علت بارندگی نه چندان شدید و لغزنده شدن جاده با حدود ۲۰ مسافر واژگون شده بود که خوشبختانه به هیچ یک از مسافران آسیبی نرسید. در آن روز جاده به حدی لغزنده بود که حتی ماشین ها در سراشیبی جاده با فشار دادن کامل پدال ترمز هم نمی توانستند ماشین را متوقف کنند!!

هر چند که طی دوسال گذشته وضعیت جاده مناسبتر شده که نتیجه ی شن ریزی های متناوب است ولی هنوز راه درازی تا پایان این پروژه باقی مانده و چشم اهالی منطقه هم به همین وعده و وعیدهاست تا ان شاءالله محقق شود و اهالی منطقه ی دوسرشمار از نعمت جاده ی مناسب برخوردار شوند.