همیشه شاهدژ … / شعری از نادر چهاردهی بالادهی ۲۵/۹/۱۳۸۸/ سرودن شعر در وصف زادگاه و زیبایی های طبیعی آن امری پسندیده و در خور ستایش است. شعر « همیشه شاهدژ » اگر چه کوتاه است ولی از زیبایی و جذابیت برخوردار بوده و آدمی را بفکر فرو می برد. اینکه شاهدژ همیشه بوده و خواهد بود؛ هر چند انسان های زیادی در طول تاریخ در دامنه ها و بلندای آن زیسته اند و ستبری و بزرگی آن را ستوده اند پس از این نیز چنین خواهد بود.

زمین نظاره گر من است…

همیشه ….

دیروز شاهدژ بود و بالاده بود و من نه ….

امروز او هست و من هم ….

و فردا …

باز او هست و من نه !

عکس: عین اله آزموده / بهار ۱۳۸۸

…………………………………………………………………………

عکس: عین اله آزموده / تابستان ۱۳۸۶

نقل از وبلاگ سادوا