نقدی بر تلسی و همایش در سایه سار چنار کهنسال قلعه (نقد ۲) / عین ا… عالیشاهی

راستی این رو هم بگم که برگزاری این مراسم چون در زمان مناسب خود انجام شده آثار مثبت و فایده لازم را داشته و تنها اثر منفی که بهمراه داشته، همین انتقاد آقای عالیشاهی هست.

با سلام
آقای کاردگر اگر منصف بودید و کمی عاقل و از احساس بدور، مطمئنا به این نتیجه میرسیدید که من از خود مراسمی که شاهد آن نبودم تعریف و یا انتقاد نکردم. من به کل ماجرا پرداختم و جزئیات را گذاشتم بعد از دیدن فیلم مراسم. در ضمن اگر بخواهیم از ارزش شهداصحبت کنیم باید یادآور شوم که با وجود و برکت حضور شهداست که مراسم هایی از قبیل کوهنوردی، همایش سایه سار چنار و طبیعت پاک و بالاده پاک برگزار می شود.
و دلیل دیگر: چون که همه مردم دوسرشمار به گمان اینکه در این روز می توانند همه دوستان شان را ببینند و دیدارها تازه گردد به منطقه می آیند. در حالی که نوروز باستانی نمی توانند یک چنین مکانیسم و فرایندی را اجرا کند.
در ثانی گفتن این جمله که من اگر می آمدم برای همایش چنار بود بسیار ناصحیح است اگر نمی گفتید …..
من با مراسم شهدا و پذیرایی به این سبک کاملا موافقم چون یک نفر آن را هزینه نمی کند و همه در آن دخیلند و هر کس به بضاعت خود. همین اقدام می تواند در مورد درمانگاه اجرا شود به شرطی که: افرادی که در بهداشت و درمان کار می کنند و دیگر مسئولین و شاغلینی که دست شان به جایی بند است همه دست به کار شوند و از ارتباطات خود استفاده نموده تا به تاسیس یک درمانگاه منتهی گردد. انشاء الله
پیروز باشید

یکی نیست به دوست عزیزمان بگه شما که توی مراسم نبودین این همه نقد را از کجا پیدا کردین و چسباندین به مراسم چنار؟ شاید بیشتر مردم برای همین مراسم چنار به بالاده رفته بودند من هم اگر می آمدم فقط به منظور شرکت در مراسم سایه سار چنار می رفتم وگرنه عوض این همه هزینه توی مراسم شهدا که صد البته خود شهدا هم راضی به این هزینه ها نیستند و احتیاجی به این جور مراسم ندارند، یک درمانگاه کوچک برای درمان بیماران درست کنند تا امثال مرحوم ابراهیمپور به آن صورت از بین نروند.
……………………………………….
سادوا: جناب آقای کاردگر سلام. البته مردم بیشتر برای شرکت در مراسم یادواره شهدا به بالاده رفته بودند و در مراسم چنار هم حضور یافتند که سپاسگزار همه مردم بالاده هستیم که با اطلاع رسانی اندک ما باز هم حضور موثر در این همایش داشتند و فرزندان سادوایی خود را یاری رساندند و تشویق کردند.
هزینه های مراسم شهدا هم بالاخره جزیی از این مراسم بزرگ برای پذیرایی از مهمانان شهدا است و تا حدودی هم لازم است. زیرا دوری راه و طولانی بودن مسافرت مهمانان برای شرکت در مراسم، نیازمند پذیرایی شایسته از آنان نیز هست.
درباره نداشتن درمانگاه هم جز ابراز تاسف و هر روز منتظر شنیدن خبر مرگ یک عزیزی بخاطر سکته قلبی و یا فشار خون و … بودن، حرف دیگری نمی توان گفت.

به نام یزدان پاک و خالق چنار / ما هر سال یک روز بعد از یادواره شهدا اهالی منطقه به کوهنوردی میرویم و دور هم بودن و تابع قوانین حاکم بر هستی را تمرین کرده و به همدیگر محبت داشتن را یاداوری میکنیم و خبرش هم در سایت گذاشته می شود و هیچ نقدی هم بر آن نبود. چه شده همان طبیعت نوردی که این بار به کنار چنار منتقل شده، دوستان را ناراحت کرده است ؟ آیا دور هم بودن جوانان و پیران در کنار هم جای انتقاد دارد؟ چرا مسابقه فوتبال که صرفا جوانانه و مردانه بوده ایراد نداشته و خانواده محترم شهدا حضورداشتند، ولی در همایش چنار که حسرت حضورش تا اعماق قلبم نفوذ کرده و تمام زنان و مردانی که پای کوهنوردی نداشتند تا از جوانان انرژی بگیرند در کنار جوانان در یک هوای فوق العاده خوب یاد جوانی های خود افتاده و شاید لبخندی از سر ذوق بر لبانشان نشانده باشد، ناخوشایند بوده؟ زمانی که ما بچه بودیم همان سالمندان امروز و جوانان دیروز حوض آب زیر چنار را باز می کردند و در خنکنای چنار به امور خانه داری می پرداختند و شاهد آغوز بازی ما بچه ها بودند، و الان که ما بزرگ شدیم و مثلاً کار فرهنگی می کنیم به یکباره مادران و پدرانمان را کنار بگذاریم که این کار ….
من تنها پیشنهاد کوچولو دارم از بزرگان کاری روستای قلعه: لطفاً زیر چنار یک حوض کوچک و شیر آب نصب کنید. هم چنار تشنه نشود (شاید بگویید چنار ریشه در آب دارد اما بگذاریم یک بار هم که شده زحمت ریشه کمتر شود تا اکسیژن ما را بیشتر کند) و هم بچه های ما لذت آب خوردن با دست و دم شیر آب را تجربه کنند و بدانند که آب خوردن با لیوان های فانتزی در مقابل این مدل آب خوردن هیچ لذتی ندارد و هم اینکه یک وقتی خدای نکرده برای یک لیوان آب به دست پدر دادن باعث دعوای پدر و فرزندی نشود و هم عابری که از روستا عبور می کند هم بتواند رفع تشنگی کند و هم از چنارمان عکس یادگاری بگیرد. فقط میتوانم از بچه های انجمن تلسی و سادوا تشکر نمایم که واقعاً با بضاعت مالی اندک اما سرمایه ای وافر به نام عشق، به فکر امور فرهنگی هستند.
خواهشم از تمام خوانندگان سادوا و تلسی: لطفا فقط از زبانتان یاری نرسانید! خیلی جاها هست که این دو انجمن به دستان شما نیاز دارند که به گرمی بفشارید.
من از طرف خودم دستان توانایشان را می بوسم. پیروز، شادکام، مسرور و کامروا باشید.
……………………………………….
سادوا:” سلام بر یک دوست عزیز. مطلب زیبای شما خیلی خواندنی است و امیدوارم همه برای اجرای کارهای فرهنگی دیارمان تلاش کنند و صد البته ما را نقد هم بکنند. پیشنهادات شما نیز اجرا شود. اعضای سادوا و تلسی هم دستان همیشه پر مهر شما و همه دوستداران فرهنگی منطقه دوسرشمار را می بوسند.

در روز يادواره هم به رسم وظيفه نشستم و به شعر شاعر خوب مجلس گوش جان سپردم.
پس طرح اين موضوع كه همايش در تقابل با يادواره بود، حداقل در بخش حضور من بي انصافي است و بي انصافي بيشتر نديده گرفتن زحمات برادر خوبمان آقاي فولادي در سايت تلسي است. واقعاً حيف نيست كه برنامه اي به آن زيبايي را كه غايبين پس از شنيدن غبطه مي‌خورند، زير سؤال ببريم؟
آقاي عاليشاهي عزيز
من پيشنهاد مي‌كنم قبل از عمل به وعده اي كه براي نقد محتوايي همايش – بعد از دو نقد زماني – داده ايد، فيلم همايش را ببينيد و از برادر خوبم عين الله آزموده هم مي‌خواهم شعر چنار را كه از من گرفته اند، روي سايت بگذارند تا نقادي ها مستند باشد.
نكته اي كه در همايش ديدم و كيف كردم صداقت مردم قلعه بود كه تقريبا همه بودند. مجري مراسم خانم عليپور يك خانم متيني بودند كه ادب و نزاكت از كلماتش مي تراويد. دو پير با صفا صحبت هاي خوبي كردند و دكتر يحيي كاردگر و خانم عايشاهي هم شعرهايي با تكيه بر ابهت چنار خواندند. رئيس اداره محيط زيست هم از مولوي و حافظ گفت. محمدعلي طاهري هم شعري آورده بود كه هنوز وقتي به يادم مي آيد حسادت مي كنم از بس خوب بود.
مكان همايش هم مسجد و هم در سايه چنار بود كه نمي دانم چرا نبايد مي بود!!
عزيز خوبم
يادمان باشد كه اگر ادبیات در هر سطح بميرد، بی‌شک نقد هم مي ميرد. اگر ادبیات خلاقانه رو به خاموشی رود و ابتكارات ادبي را با واژه هاي خوب و بد خفه كنيم، دیگر هیچ‌کس ادبیات را در نمی‌یابد و بدین ترتیب قابلیت‌های نقد درک نمی‌شوند. لئوپاردی يكي از بزرگان عرصه نقداظهار می‌داشت که بدی عصر و زمانه ما تفاوت ادراک لازم جهت فهم شعر و به طور كلي ادبيات است كه گاهي از اساس با آن مخالفت مي شود تا ادبا و دست اندر كاران محافل ادبي را در محاق ببرند.
مطمئنم عاليشاهي با اين رويكرد به نقد بر نخاست و هدفش برگزاري بهتر اين گونه برنامه ها در سال هاي بعد است.

در باره بگو مگوهاي همايش چنار!
مدتهاست كه وقتي دلم براي زادگاهم تنگ مي‌شود و مشكلات عديده نمي‌گذارد به واوسر، بالاده، پايين ده، قلعه و تيله بن بروم، با استفاده از دانش روز و به لطف برادران خوبم در دو سايت سادوا و تلسي و ديگر وبلاگ‌هاي هم‌ولايتي‌ها، به منطقه مي‌روم تا در غربت، بيشتر از اين افسرده نشوم.
ديروز كه به رسم معمول رفتم، دو مطلب از برادر خوبم عين‌الله عاليشاهي و دو پاسخ از برادر خوب ديگرم حجت‌ȧلله فولادي در باره همايش چنار خواندم.
واقعيت اين است كه خوشحال شدم وقتي ديدم بچه‌هاي منطقه به دور از سفسطه تمرين نقد و نقادي مي‌كنند. اما چون اين مسئله به نوعي به من هم مربوط مي‌شود، احساس وظيفه كردم كه نظرم را بنويسم، چون با اينكه خودم مي‌دانم « سكوتم از رضايت نيست اي دل » ولي مي‌ترسم اين سكوت – لااقل در بخش‌هاي مربوط به خودم- حمل بر رضايت از نقد همايش شود.
دوست خوبم آقاي عاليشاهي انتقاد كردند كه چرا همايش يك روز پس از يادواره شهدا برگزار شد. سؤالم از ايشان اين است كه چه عيبي داشت؟ اگر قبول كنيم كه همايش كار خوبي بود و ريشه در فرهنگ مردم داشت و ايشان هم قبول كردند، چرا خواسته يا ناخواسته مي‌خواهيم شهدا را از فرهنگ عمومي مردم جدا بدانيم؟
گفتند: چرا تبليغ شد؟ سؤالي كه نمي‌دانم چرا و چگونه و با چه توجيهي مطرح شد؟
اگر مراسم يادواره را تحت‌الشعاع قرار داد – كه نداد – عيب از برادران ستاد است كه خوب تبليغ نكردند.
به شكل مبهم و پوشيده انتقاد كردند كه چرا مردم زياد آمدند؟ اين هم از آن دست انتقادهايي است كه جواب ندارد…