شعری برای چنار قلعه/ شعری از امیرحمزه خلیلی واوسری

سلام. شعر آقاي اميرحمزه خواندني و نوستالژيك است. خوب بود كه روي ابياتش بيشتر كار مي‌كردند، برخي اشكال‌ها كه شايد اتفاقي باشد اگر رفع مي‌شد، خوب بود. در شعر واژه‌هاي منفي نمي‌توانند بار مثبت داشته باشند خاصه زماني كه قرار است در جاي مثبت به كار روند. مثلا اگر به جاي واژه زوزه در اين مصرع «به وقت زوزه موسیـقی باد» واژه‌ ديگري استفاده مي‌شد بهتر بود. مثل مي‌توانست باشد:به وقت «بازي» يا «خوانش» يا هر چيز غير از زوزه.
يا براي اين مصرع به جاي زيرت (چه افرادی که زیرت آب خوردند) اگر مي‌شد چه افرادي كه پايت آب خوردند بهتر از زيرت بود.
يا
اگر چه هی زمستان دیده ای تو
هي زمستان ديدن معني زمستان‌هاي فراوان را نمي‌دهد. هي واژه‌اي تأديبي خطابي است. گرچه ما مازندراني ها شايد آن را گاهي به جاي بسيار به كار مي‌بريم، اما اينجا خوش نمي‌نشيندو منظور و هدف مازني در شعر ندارد. اگر مي‌شد «اگرچه بس زمستان ديده‌اي تو ». به نظر بهتر از هي است. به هر حال نوشتن اين‌ها فقط بلاغ بود و بس. وگرنه شعر خوب و زيبا بود. موفق باشيد.

سلام آقای آزموده ی عزیز
امکانش هست که شعر آقای طاهری که توی همایش “در سایه سار چنار کهنسال قلعه” خواندند رو هم به روی سایت منتشر کنید؟
…………………………………………
سادوا: سلام آقا مصطفی عزیز. امیدوارم به زودی این کار صورت بگیرد.

سپاس فراوان از برادر بزرگوارم امیرخلیلی که چه نیکو در وصف چنار سرودند و خوشا بحال ما که سعادتی شد که با صدای گرمشان خاطرات خود با چنار را مرور کردیم. شعر امیر واوسری همیشه بوی صفا و محبت دارد. بواقع جناب خلیلی با ظرافت خاصی ابیات انتهایی شعرش را به اثبات رساندند. همان جان که گفتند :
اگر چه قلعه ای را سایه ساری
به جان گفتن تو بالاده تباری
برای « وایسر » و پایین ده ما
بسان تیله بن فرقی نداری

بریم کوندا
راستش بعد از پایان شعر آقای خلیلی با خودم گفتم چطور می شود که ایشان با این ظرافت ارتباط بین مردم و چنار را وصف کرده باشند تا اینکه پاسخ سوال خود را در هنگام خوردن آش پیدا کردم (بشرح زیر) ولی راستش فرصت نشد تا برای هم ولایتی هایم بیان کنم
آقای خلیلی عزیز بدون شک بقول پزشکان رَندی درمانی کردی، حتما برو یک آزمایش خون بده، احتمالا رَندی خونت خیلی بالا رفته ولی نگران نباش زبانم لال خطری شما را تهدید نمیکند، فقط به قلعه سری ها نزدیکتر شدی
راستی، امیرجان آش رَندی نِدارنِه ولی تا ماه رَمضون تِموم نَئیه از رَندی فِرنی اِستفاده هاکن چون خِله خاش مِزِه هَستِه، اَگه فِرنی لَوه رِ اَنگوست هاکونی خال کاندِه (1+5) لیگ بَخواردِه
قربان شما
محمدعلی طاهری برنتی

با سلام و تشکر از جناب آقای خلیلی
شعر ایشان مثل همیشه زیبا و صمیمی بود و می دانم این شعر با صدا و لهجه ی ایشان بسیار شنیدنی بود . . . امید که فایل صوتی آن هم در اختیار همه کسانی که توفیق حضور در مراسم را پیدا نکردند قرار گیرد. آرزوی موفقیت و سربلندی برای آقای خلیلی دارم و منتظر آثار بعدی ایشان هستم.

من از شعر آقای خلیلی آنقدر به وجد آمده و غرق در محتوای شعر ایشان شدم که لحظه ای از وظیفه ی خود که عکاسی از همایش چنار بود غافل شدم و بعد ها دیدم که از میان حدود 250 عکسی که از مراسم چنار گرفتم فقط و فقط یک عکس و آن هم عکسی بی کیفیت از آقای خلیلی توانستم بگیرم. شعر ایشان ذهن مرا با خود برده بود!
از آقای خلیلی بسیار سپاسگزارم که وقت و ذهن خود را برای سرودن شعر برای وطن خود اختصاص می دهند و همچنین از داشتن شعرای با ذوق منطقه ی دوسرشمار به خود می بالم.

با سلام به آقا خلیلی شاعر توانمند و عاطفی ترین شاعر منطقه. واقعا لذت بردم خاطرات را با احساس پاک واندیشه عمیق اجتماعی پیوند زدن کاری هنرمندانه و بسیار با ارزش است. اما کمی می خواهم …. کنم . در مورد چوب خشک چنار در روستای تیله بن تا آنجا که من دیدم و می دانم بخاطر یک نوع پاکی و احترامی که به درخت چنار دارند، این چوب خشک را در تنور استفاده نمی کنند و اگر چناری قطع شود چوب آنرا فقط در حسینیه و مسجد و یا برای کار عموم می سوزانند. و بند نهم وجه شبه اجداد و نان و رندی اگر توضیح داده شود بسیار ممنونم. اگر غیر از خشک بودن و یا قابل احترام بودن و باارزش بودن است حتما بیان شود. اصلا تشبیه بکار رفته یا نه؟ شب قند اشکنی بعد از شب بله و برون یا همان ” خازندی ” است. معنی آن” زن خواهی” و زن خواستن است که اولین مرحله ی رسمی ازدواج است ( خوازندی، قند اشکنی، عقد و عروسی ) لچک هم شاید بمعنی روسری یا روسری کوچک و کم ارزش باشد که زنان در زیر روسری اصلی می پوشند مثل زیر پیراهنی. آقا خلیلی و دیگر دوستان سالم و موفق باشید. از سادوا هم بخاطر انتشار بخش های از مراسم پاسداشت چنار تشکر ویژه دارم.
……………………………………………..
سادوا: جناب آقای ساداتی. از شرح مبسوط شما و نقد و ترجمه واژگان سپاسگزارم.

از خواندن شعرهای آقای خلیلی بسیار احساس شعف می کنم. سطح شعر نشاندهنده شعور بالای شاعر می باشد. منطقه دوسرشمار به این شاعر مردمی به خود می بالد.
که می گوید تو تنها یک چناری؟
تو از نسل پیاپی، یادگاری