آخرین نوشته ها
- برگزاری سومین جشنوار هلی ترشی مازندران در بالاده
- از تروجن تا قله شاهدژ بالاده
- صرف نوعی خاص از فعل ماضی ساده در زبان مردم بالاده
- گزارش دومین نشست گردشگری و جشنواره هلی ترشی در بالاده
- معلمان بالاده، از گذشته تا امروز
- گزارش نشست گردشگری بالاده ۱۴۰۳/۰۱/۳۱
- دعوت به همکاری در زمینه معرفی بالاده به عنوان روستای هدف گردشگری
- انتخاب روستای بالاده به عنوان روستای هدف گردشگری
- دختر لَمچوقاپوش / داستانی واقعی از بالاده/ نوشته محبوب توبه بالادهی
- کال سنگ، ابزاری چند کاره
لینک دوستان
آمار
چهارشنبه ۱۹ در شهریور, ۱۳۹۳ @ ۰۷:۱۹
سلام به دو عین الله. مطالبتان خیلی خوب است و نگاهی خوبی به جاده و حواشی و حوادث آن دارید متشکرم.
اینجانب چون در هر سال حدود ۵۰ مرتبه با این جاده رفت و آمد دارم و حدود ۱۲ سال جهت رفتن به محل کار از جاده خاکی (از تاکام تا تلمادره) رفت و آمد کردم مشکلات جاده کیاسر را متفاوت تر می بینم. اگرچه نگاه مهندسی و فنی آقای مهندس عالیشاه را کاملا قبول دارم. باید بگویم این جاده یک جاده اصلی است ولی با مشخصات و زیر ساخت فنی ساخته نشده است. از سِه بن تا تلمادره حدود ۳۰ مورد جاده گردش به چپ و راست (پیچ ) دارد که ۵ یا ۶ مورد آن خطرناک و مرگ آفرین شده است. مخصوصا پیچ زیر کلاچ خاسه (کلاغ) که از سال ۸۰ تا کنون حدود ۴۰ کامیون در این نقطه چپ کردند و خسارات مادی و جانی فراوان وارد شد. فکر کنم که مرحوم رحمتی یا یکی از وزرای دولت اصلاحات که در سقوط هواپیما کشته شد به این پیچ خطرناک ایراد اساسی گرفته بود و دستور تغییر مسیرش را داده بود. دو مورد پیچ خطرناک در عبور حاجی کلا که خطرناک و حادثه خیز می باشد و دو مورد دیگر در سرماسر کیاسر و یک مورد در گردنه ایول می باشد که واقعاً خطرآفرین می باشد و یک مورد دیگر در سربالایی تلمادره درست در خاشک دره و سربالایی آن که معروف به سیورِز می باشد که هر ساله شاهد چپ شدن چندین دستگاه کامیون در این نقطه هستیم. بنظرم و قبلاً هم گفتم درست شدن و یا به تعبیر مهندس عالیشاه تبدیل شده جاده کیاسر – سمنان به راه اصلی، مشکلش در هزینه نیست بلکه:
۱- در احداث این جاده از تاکام تا عبور دامغان، از مهندسین و مطلعین و کارشناسان بومی استفاده نشده است یا کمتر نظر خواسته شد. مخصوصاً کار زمین شناسی و استفاده از تصویرهای هوایی و اشراف کامل بر مناطق جنگلی و رودخانه ها به اندازه کافی بهرمند نشدند. جاده می بایست از سربالایی سِه بن تا گرماب از داخل رودخانه کشیده میشد چونکه هیچ گونکه رانش و ریزشی در بر نداشت و هزینه آن هم به مراتب کمتر بوده است. فقط چند دهنه پل می خواست و خرید زمینهای شالیزاری. که به مراتب از هزینه های که برای جلوگیری از رانش و سد ساختن و … انجام دادند کمتر بوده است.
۲- کار مطالعه و نقشه برداری ساخت این جاده بصورت کلی و حساب شده نبوده است. قسمت به قسمت و مسیر به مسیر جاده نقشه برداری شده و ساخته شده است.
۳- متاسفانه پیمانکار و راهسازان غیربومی بکار گرفته شده بودند که اصلاً هیچ آشنایی با جنگل و زمینهای رانشی و چشمه ها و رودخانه نداشته اند و خسارات زیست محیطی فراوانی به منطقه وارد شده است. چه درختان و طبیعتی که بعلت عدم آگاهی و اشراف بر محیط جغرافیای قطع و تخریب شده است که اصلاً مورد و توجیهی نداشته است.
و…..