دلتنگی / اویس دهبندی/ دلتنگیهای آدمی برای زادگاه آباء و اجدادی اش تمامی ندارد. گاه در خیال و گاه در حضور، گاه با دیدن عکسی قدیمی و گاه با شنیدن خاطره ای این دلتنگیها رشد می کند و تا جایی که انسان را وا می دارد تا آنچه در دل دارد را بنویسد، بخواند و بگوید؛ تا خود را از دلتنگی وا رهاند و دیگران را به تلنگری بر داشته های خوب گذشته بیدار کند. شعر «دلتنگی» از سروده های آقای اویس دهبندی (فرزند زنده یاد حاج محمد) است که برای انتشار در سایت سادوا انتخاب شده است. با سپاس از ایشان.

نَدومبِه پیر بَویمِه

یا که دیگِه گوش بَویئِه غُول

نَدومبِه چپونِ های‌های دَنیئِه

یا که دیگه لوچ بویه غوش

سِک و سُو بوردِه دیگه،

تِلای وَنگ نِنِه مِنِه گوش

شال و وِرگ و خِرس و آشیاد هِم

دیگه نِنِه مَلِه، گو بَویئِه هوش

نا فِنِر سُو دِنِه و نا

لَمپا دی کاندِه

نا دیگه گَب گَبِ مَلِه،

«چشمه ‌سَر» اِنِه مِنِه گوش

خِلِه تُومِه که دیگه

گِلی سِره دَنیئِه و

لُوجِمِ دودکش، دی نَکاندِه

لولوبند سیمانی بَییِه و

آبچِکِ زَننِه وِنِه دوش

کَت دیفار بیندوستِن هِم

دیگه بوردِه اِتتا کِنار

دیگه گو گی و کَمِل

نَوونِه هَمدَمِ دیفار

نَدومبِه!

شایدم اینتی اتتا کم بِتِر بُوئِه

بَلکو دِنیای خاشی

مَردِمِ چِش ویشتِر بُوئِه

اِما دومبِه که دیگه

تَندیری نون سِفرِه دِلِه پِدا نَوونِه

اِسا اَمّا خمیر و جوش ِ شیرین،

نونوایی سر همدیگه جه سوا نوونه

مارِ لاقِلی هَنتا تَلسی بِن دَرِه

لَپ لوچِه و تِک پِه وَل

کَچ کِترا و اِستاکُن و نالبِکی،

بَند بَزِه قاری، هَمِه دَرننِه هِدِه وَر

نا دیگِه تَکو دَرِه گوسبِنِ پیش

نا کِه قِراری شونِه مالِ پِه

مال هَمِه بوردِنِه دشت و

هیچ کِسِم نِنِه کِه بَزنِه

مُختِباد رِه نصبِ شو سَر

این همه ناز داشتو سُوز

لَلـِه‌ واءِ گَلی جِه بِرمِه دَر اِمو

چیتی بَییِه بِصِدا!

غَم بِمو هِنیشتِه دِل سَر

دیگِه تیرِنگ نِنِه سادواءِ پَلی

ناز نَدِنِه، نَخوندِنِه هِی زار زاری

شِکارچی رَحم نَکاردِه سِک و صَغیر جِه

جیکای چِش بَویئِه چِشمه واری تَر

خِلِه هِم بَنشِنِه باُوتِن

غَم شِمِه تازِه وُونِه

وِنده زیدتِر رَد بِواشِم

شِمِه گِس نَوُئِه وَل

اِما دومبِه که دیگِه هَمِه بَوینِه شیش بِه دَست

جیک دَر بِیِه زَننِه اوسار

مِن و مِن قَلِم و اسب و لَمچوقا

 شَبینِه شومبی، اَلفِرار

دِلخاشی، چَکِّه سِما و سَرتاشی

بوردِه دیگِه

غَم بِمو چِنیکِ سَر هِنیشتِه

سَنگین بَویئِه دوش و کِتار

اِسا کِه تَندیری نون و دَست چراغ

لمپاءِ سُو، لُوجِمِ دی با مُختِباد دیار نینِه

بِتِره مِنِم بَخاسِم

نَزنِم گَپ، نِواشِم اَندِه بِدار

اویس دهبندی/ مهر ۱۳۹۷