مرگ بی صدای محیط زیست در منطقه دوسر شمار/ مهندس عبدالوهاب کاردگر بالادهی/ چندی است که خبرهای تاسف ‌بار سوختن جنگل های بلوط رشته کوه های زاگرس و سریال تکراری سوختن و سوزاندن جنگل های هیرکانی شمال کشور از گیلان و مازندران تا گلستان و نابودی منابع طبیعی در سایر نقاط کشور، دل طبیعت دوستان و آگاهان محیط زیست و طبیعت گردها را به درد آورده است و تاسف بارتر از آن عدم آگاهی کامل از چگونگی کنترل آتش به لحاظ علمی و فنی و مهار چنین مصیبت های ساختگی در طبیعت است که تا سال های دراز، جبران و جایگزین نخواهد شد و تازه اگر هم شود مانند امروزش نخواهد شد.

منطقه زیبای بالاده دوسرشمار (روستاهای بالاده، پایین ده، تیله بن، قلعه، واوسرنو و میرافضل در بخش چهاردانگه شهرستان ساری) با منابع طبیعی بکر و چشم نواز و جنگل زیبا و آب و هوای خوبش که از یک سو به پارک ملی شاهدژ و از سویی دیگر به منطقه حفاظت شده حیات وحش چهارنو و از شرق نیز به مناطق کوهپایه ای و گرم استان سمنان وصل شده، مستعدترین شرایط جهت بروز حوادث ناگوار مانند آتش سوزی و یا شکار حیوانات وحشی مانند مرال و شوکا و خرس و گراز و تخریب و نابودی گیاهان و منابع طبیعی و … را دارد و چنانچه در کانون توجه مسئولان محیط زیست و منابع طبیعی و دوستداران طبیعت قرار نگیرد، بروز فاجعه های زیست محیطی دور از انتظار نیست.

هر روزه در مسیر جاده واوسرنو به سوی بالاده، شاهد رهاسازی غیرمسئولانه و انباشت زباله هایی هستیم که از سوی سرنشینان خودروهای عبوری انجام می گیرد و متاسفانه چندی است که مسافرانی از استان سمنان برای تفریح به منطقه میرافضل و واوسرنو و جنگل های اطراف آمده و ضمن استفاده از طبیعت منطقه، انبوه زباله های تجزیه ناپذیر مانند کسیه های نایلونی و بطری های شیشه ای و پلاستیکی را در منطقه رها کرده و مشکلات فراوان زیست محیطی را بوجود آورده اند که باعث بر هم خوردن موازنه زیست محیطی بین انسان و طبیعت نیز شده است و کمترین اثر سوء آن زشتی سیمای طبیعت، آمدن حیوانات وحشی مانند گراز و روباه و شغال برای خوردن زباله ها به نزدیک جاده ها و خطر تصادف خودروهای عبوری با آنها و پیچیدن بوی تعفن در منطقه است. در سایر مناطق نیز شوربختانه از طرف مسافران بین راهی بومی و محلی بدون توجه به شرایط زیست محیطی، ریختن زباله و تخریب منابع طبیعی به امری عادی تبدیل شده است و چهره ی زشتی به طبیعت بکر و زیبای ما داده است و نیز باعث ترغیب دیگران در عمل غیرمسئولانه رهاکردن زباله در طبیعت شده است.

رنگین کمان در منطقه دوسرشمار/ عکس: عین اله آزموده، خرداد ۱۳۸۸

به هر حال با توجه به آمدن تابستان و خشک شده پوشش گیاهی در منطقه (که به دلیل بارش های مناسب بهاری امسال بسیار سرسبزتز از سال های گذشته شده است) امکان آتش سوزی های طبیعی و یا عمدی وجود دارد. گفتن این نکته برای اطلاع همگان شایسته است که از نظر علم فیزیک نور، حتی تابش اشعه خورشید به یک بطری شیشه ای یا ظرف پلاستیکی آب معدنی همانند یک ذره بین باعث تجمع نور و ایجاد گرما در یک نقطه روی علف ها یا برگ های خشک، شده و امکان آتش سوزی وجود دارد.

پس بیاییم قبل از وقوع هر فاجعه ای ضمن تذکر دادن از طریق نصب تابلوهای هشدار دهنده برای مسافران غریبه، و آگاه کردن افراد بومی و محلی از طریق فضاهای مجازی (سایت ها و کانال ها و گروه های تلگرامی) از طبیعت زیبای منطقه محافظت کنیم!

یقیناً همه ما می دانیم که از بین رفتن و نابودی جنگل‌های هیرکانی که آخرین نسل این نوع درختان در جهان است و خوشبختانه در سال ۱۳۹۸ به عنوان میراث طبیعی جهان در سازمان ملل متحد (یونسکو) به ثبت رسیده، جبران و جایگزینی آن عملاً امکان پذیر نخواهد بود و اندوه و تاسف بعد از آن هیچ فایده ای نخواهد داشت.

نوشته: مهندس عبدالوهاب کاردگر بالادهی/ خرداد ۱۳۹۹

authorنوشته: انجمن فرهنگی سادوا dateتاريخ : ۲۴ خرداد ۱۳۹۹