تحلیلی بر یادواره ی شهدای منطقه و حواشی آن در سال ۱۳۹۱/ سادتی تیله بنی / بیست و نهمین یادواره ی ۳۴ تن از شهدای منطقه ی دوسرشمار، امسال در ۲۲ تیر ماه ۱۳۹۱ به میزبانی مردم شریف روستاهای قلعه و پایین ده برگزاز شد. الحمدالله من حیث المجموع مراسم خیلی خوب بود و حتی جا داشت که با توانایی و همت ستاد یادواره ی دو روستا به سطح بسیار عالی هم برسد. قبل از مراسم یک دوره مسابقه ی فوتبال بین روستاهای منطقه برگزار گردید که انصافاً از نظر مدیرتی و تدارکاتی بسیار خوب بود ولی از نظر اخلاقی و انضباطی و آموزشی معایبی داشت که فقط جهت اصلاح و  استفاده از تجربه ی این دوره برای دوره بعد به چند نکته اشاره می شود. البته لازم به ذکر است که از بین هشت تیم ورزشی شرکت کننده در این دوره، تیم پایگاه بسیج شهدای روستای بالاده به مقاوم قهرمانی، تیم متحد به مقام دوم، تیم شهدای واوسر به مقام سوم و تیم همراهان (بسیج منطقه دوسرشمار) به مقام چهارم رسیدند.کاری بسیار خوب انجام شد که یک شور هیجانی جوانی و میانسالی را در بین مردم ایجاد کرد.

جایگاه تریبون اجرای مراسم در مسجد قلعه

۱ – در مورد برگزاری مسابقات فوتبال همان طور که عرض شد، کاری بسیار خوب بود ولی می بایست زمین مورد نظر برای بازی دورتر از محل مسکونی و رفت آمد عامه مردم قرار می گرفت. شاید این امر به جهت ضیق وقت و یا نداشتن جای مناسب دیگر بود که در هر صورت می بایست تدابیری درست تر در این مورد اندیشه شود تا تبعات منفی حواشی این مسابقه در افواه و اسماع عموم قرار نگیرد.

 ۲ – متاسفانه مدیریتی قوی از طرف تیم های معرفی شده بر بازیکنان و  تماشاگران اعمال نشده و توجیه نشده بودند که « فقط یک توپ بازی است، نه اخلاق یازی».

۳ – متاسفانه گاه گاهی صدای سوت قضاوت داوران محترم به درستی به گوش نمی رسید و این امر موجب پرخاشگری و ناراحتی بازیکنان و تماشاگران را به دنبال داشته است.

 ۴ – بعضی از تماشاگران کم جنبه متاسفانه به تمسخر فردی و اجتماعی تیم های مقابل می پرداختند که موجب وهن افراد و روستاها می شد که این امر بیش از باخت بازی موجب باخت اخلاق و معرفت و احساساتی شدن جوانان در جهت منفی می شد.

۵ – تاکید دارم که جنبه تدارکات و مسایل محیطی و فیزیکی اداره ی این مسابقه در حد قابل قبولی بوده و جنبه ی مدیریتی اعمال ورزشی و آموزشی این دوره از مسابقات اصلاً در خور توانایی افراد برگزار کننده نبوده است.

۶- جا داشت که از بین تماشاگران و مربیان و سرپرستان تیم، افراد نمونه و الگو معرفی و جوایزی برای آنان در نظر گرفته می شد.

 ۷ – در مورد مراسم شهدا باید عرض کنم که تبلیغات، کمی کم به نظر می رسید، ولی پذیرایی اولیه و ایجاد راهروی ورودی و ماکت و غیره خیلی خوب تعبیه شده بود.

 ۸ – در مورد اصل اجرای مراسم متاسفانه مجری محترم  بیشتر از حد معمول فرصت و زمان مراسم را به خود اختصاص داده بود و نمی دانم چرا بعد از حدود ۲۵ سال اضافه شدن یک روستا به ۵ روستای منطقه، عبارت پنج پاره ده از زبان مجری جاری می شد و شاید تصور ضمیمه یک روستا به روستا دیگر در ذهن شان جای دارد. جفا و بی احترامی به تمام اسناد و مدارک مربوط به منطقه شد که نام واقعی و قانونی منطقه که در وزارت کشور، کتب تاریخی، فرهنگ لغات فارسی، استانداری، بخشداری ها و مهمتر از همه ذهن و زبان و نوشتار بزرگان و پیران به نام « دهستان نرم آب دوسر و منطقه ی دوسرشمار »، سهواً یا عمداً به « پنج پاره ده » بیان و تلفظ می شد. اگر چه این امر به دلایل ملاحظه کاری یا رو در بایستی و پرهیز از تشنج احتمالی باشد، قابل تقدیر و تحمل است و گرنه بدانند که شجاعت نگفتن حقایق، شهامت نشنیدن واقعیت و کتمان حقیقت را به دنبال نخواهد داشت. مردم خود  می دانند که ما چه می گوییم و چگونه می گوییم. 

  ۹ – در نصب پارچه ها و پرچم های ملی و ارگان ها باید توجه ای بیشتر می شد و پرچم های رنگی در کنار هم  طوری قرار می گرفت که نمایی از پرچم ملی و اسلامی ایران عزیز بوده باشد. در اینجا به تفکر و توجه فردی و گروهی ستاد یادواره در نصب  پرچم توجه نمایید.

 مکان نامناسب برای نصب پرچم ایران

نمایی از پرچم ایران با ترکیب سه رنگ پرچم که رنگ قرمز در وسط قرار گرفته است

 ۱۰ – در بیان مشکلات منطقه به سمع و نظر حضار و شخص آقای مهندس بشارتی (معاون محترم رئیس جمهور و رئیس مرکز توسعه ی روستایی و مناطق محروم کشور) شایسته بود که از قبل یک نفر برای این امر مهم انتخاب می شد تا حقایقی از مشکلات منطقه و مردم را بیان نماید. تا این تصور برای حاضران و مسئولان پیش نیاید که ما بر سر خون شهدا با نظام معامله داریم، نه ! ما حتی یک قطره از خون شهدا را با تمام متاع های مادی و رفاهی دنیا عوض نمی کنیم ولی درخواست آبادانی و پیشرفت و امکانات رفاهی منطقه در چهار چوپ قانون، حق بهرمندی عادلانه ی تمام مردم از منابع ملی یک درخواست زیاد و طلبکارانه و معامله گرانه نمی باشد. نه اینکه این همه شهید دادیم، فلان امکانات را طالب باشیم، نه! بلکه امکانات و رفاه اجتماعی حق همه ی مردم می باشد.   

۱۱ – از توانمندی مادی و دانایی اعضای ستاد یادواره دو روستا بسیار بعید بود که در پذیرایی و کافی نبودن مقداری از متعلقات برنج، موجب خورده گیری و طعنه زدن دیگران به خود شدند. اگر چه این نوع افراد فقط مراسم شهدا را به خوردن غذا و پذیرایی می دانند نه چیزی دیگر ولی باید حواس مان باشد که بعضی از مسایل جزئی الگو و نماد کلی یک چیز خوب را تحت تاثیر قرار می دهد.

۱۲ – در مورد پاسداشت درخت چنار باید عرض کنم چون خودم توفیق حضور نداشتم و نظری در این مورد نوشتم و از دیگران شنیدم که  بسیار عالی برگزار شد و تنها عیب مترتب بر اختتام این مراسم، مطلع نشدن دیگر افراد غایب از اصل و محتوی و سخنان و اشعار آن می باشد و توجیهی که در جواب نظرم از وب سایت دوسرشمار در این باب نوشته شد، خیلی شبیه به عذر بدتر از گناه است تا یک دلیل منطقی.

 در پایان مکرراً و بدون تملق و اغراق از افرادی که چندین ماه شبانه روزی در برگزاری مراسم شهدای سال ۹۱ و دیگر مراسم حواشی آن به ویژه نیکو داشت چنار تلاش و کوشش بی وقفه انجام دادند، کمال تشکر را دارم و به هیچ وجه بیان مسایل نیمه تحلیلی فوق از طرف اینجانب نادیده گرفتن زحمات افراد و درستی و بی نقصی بسیار زیاد یک مراسم خوب در سطح استان نیست و نخواهد بود. عدد بیست در اولین قدم قلم، نمره واقعی زحمتکشان کلی تمام مراسم و دو انجمن فرهنگی منطقه (تلسی و سادوا) می باشد. بر طبق سنت سه چهار ساله، بیان می کنم که هر گونه نظر و انتقاد از موارد فوق را با کمال میل پذیرا هستم. والسلام

ساداتی تیله بنی / ۵ مردادماه ۹۱ برابر با ششم رمضان ۱۴۳۳

منبع : وبلاگ انجمن فرهنگی آفتاب تیله بن

 گزارش تصویری یادواره بیست و نهم در سایت دوسرشمار