با سلام خدمت آقای آزموده/ جای بسی تاسف دارد که طلای کثیف بلای جانمان شده. وعده و وعیدهای مقامات دولتی که اکثرا زادگاهشان غیر ساری و منطقه چهاردانگه هست راه به جایی نمی برد. این یک حقیقت است و نباید دنبال اثباتش گشت که غیر بومی هیچ وقت برای منطقه ای که به آن تعلق ندارد دل نمی سوزاند. (طاهایی چالوسی است و چالوس و طبیعتش روز به روز خرم تر می شود) ما باید دست به کار شویم و بهترین راه به حداقل رساندن تولید زباله در منزل و تفکیک زباله در منزل توسط اعضای خانواده است.

با سلام
فقط باید با دیدن این مناظر تاسف خورد…..چیزی نمیشه گفت……

با سلام و سپاس از نگارنده محترم این مطلب/در بخش مقدمه این متن مشاهده کردم آغاز بکار این پروژه مخرب حدود ۵ سال پیش بوده است. اگر توجهی به سال ارتقاء منطقه حفاظت شده کیاسر به پارک ملی(۱۳۸۳) داشته باشیم درمی یابیم که این رویداد ۳ سال بعد از آن رخ داده است. به عبارتی باید گفت که اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران به دلیل بکر بودن منطقه و مخصوصاً تنوع زیستی بالا و شرایط خاص اکولوژیک آن این طور تشخیص می دهد و تصمیم میگیرد که مدیریت منطقه را به پارک ملی ارتقاء بخشد تا حفاظت صورت گیرد و دخالت کاهش یابد. . . اما بعد از ثبت این اثر، به جای اجرای طرح ها و پروژه های حفاظتی، متاسفانه شاهد چنین دخالت های مخربی بوده ایم و هستیم . من فکر می کنم دلیل این مشکل عدم هماهنگی دستگاه ها با هم (شناخت اهداف و سیاست های سازمانی یکدیگر) و عدم نظارت و انجام تعهدات اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران است. آلودگی منجر به کاهش تنوع زیستی خواهد شد . حذف هر گونه جانوری و گیاهی باعث انقراض گونه های بسیار دیگری در چرخه حیات می شود و همچنین در نهایت حذف و جدایی واژه پارک ملی از کیاسر.
امیدوارم مسئولین ذیربط بویژه مسئولین حفاظت محیط زیست تدبیری بیاندیشند!

با سلام واحترام و تبریک نوروز باستانی. ضمن تقدیر و تشکر از زحمات فراوان شما عزیزان دست اندرکار.
جای بسی تاسف است دیدن این همه ظلم به طبیعت و بی عدالتی در حق اهالی و ساکنین چهاردانگه و نیز دوستداران محیط زیست.
امااین کافی نیست. باید دست بکار شد و هر کس به وسع و توانش کاری صورت دهد.
پیشنهادم اینست که با رسانه ای کردن این موضوع و خبر بطور گسترده در رسانه های مختلف و تاثیرگذار باعمل به مثال معروف « بالای سر ماایرانیها باید زور باشد » در این ایام حساس انتخابات. شاید بتوان نتیجه دلخواه را گرفت. امید که مسولیت پذیری، تعهد شغلی و کارشناسی درست امور فراگیر شود….//
……………………………………………..
سادوا: با سلام و تبریک متقابل نوروز به شما. ما اهالی رسانه تلاش خود را برای اطلاع رسانی کرده ایم و پس از این نیز تلاش خواهیم کرد. این مسئولان شهر ساری و سازمان محیط زیست هستند که باید به وظیفه خود عمل کنند.
ضمناً مَثلی که آورده اید هر چند مصطلع است ولی مضمونش یک فاجعه ملی و در اصل توهینی به ایران و ایرانی است و باید با منطق و خرد جمعی کارها را انجام داد نه با زور. ایرانی من و شما و ما همه هستیم و پذیرفتن این مَثل، خود فاجعه ای دیگر است.

مطالب متن و نوشته های دوستان بسیار ناراحت کننده هست. دیدم شاید بد نباشه از تجربیات دیگران هم بشنوید. اینجا که ما زندگی می کنیم زباله ها هفته ای یکبار جمع آوری میشه.
هر خانه ای ۴ ظرف زباله جداگانه زباله داره:
١. ظرف زباله سبز با درب مخصوص: برای پوست میوه، سبزیجات، باقیمانده غذا، ظروف کاغذی مربوط به خوراکی ها و هر چه سبز هست و قابلیت تبدیل به کمپوست شدن رو داره.
٢. ظرف زباله سیاه: برای کاغذ، کارتون، روزنامه.
٣. ظرف زباله آبی: برای کلیه ظروف پلاستیک و ظروف مربوط به کمپوتها، آلومینیوم و فلزات سبک
۴. ظرف زباله غیر قابل تبدیل. که هر ٢ هفته یکبار تخلیه میشود.

چند مورد دیگه هم هست، برای رنگهای اضافی ساختمانی و مواد شوینده هم روزهای مخصوصی در سال تعیین شده.
لاستیک های فرسوده اتومبیل ها هم با پول مردم که موقع خرید لاستیک جدید می دهند در جاهای دیگه استفاده میشن. البته در مورد دفع زباله های غیر قابل تغییر، روش های خاصی هست که پس از این توضیح میدم.
………………………………………………….
سادوا: سلام آقا جهانگیر عزیز٫ موارد بسیار خوب و علمی را اشاره کرده اید. امید که در کشور ما نیز چنین توجهات و آموزش برای تفکیک زباله ها از درب خانه ها صورت پذیرد تا معضلات زیست محیطی ما کمتر شود.
امید که موارد دیگری از این گونه مطالب و تجربیات را برای ما بفرستید. با سپاس فراوان.

اتفاقا ما تحصیلکردگان خیلی خوبی در زمینه دفع درست زباله ها در ایران داریم که مدارج بسیار عالی و درجه دکترا از بهترین دانشگاههای آمریکای شمالی دارند و الان در کشور مشغول به تدریس هستند ، برخی از این عزیزان سالها تجربه عملیاتی در ساخت سیستمهای دفع بهداشتی دارن .
فقط کافیه که از این نیروهای با ارزش کشور در جای درست استفاده کرد .