آقای آزموده سلام خدا قوت. مطالبی حدوداً دو ماهه وب سایت سادوا را خواندم خیلی استفاده کردم. تشکر و خدا قوت باد دارم. امیدوارم که شما و سادوا جاری و ساری و سلامت بوده باشید. اگر چه به بعضی از نوشته ها نظراتی هم دارم ولی در کل خیلی خیلی از مطالب و مستندات جنابعالی استفاده می نمایم.
هر مطلب و گفتار و نوشتار معرف علم و دانش و تلاش و کوشش، شأن و شخصیت افراد می باشند. از مطالب شما هم این نکته بارزتر و نمایان تر هست که به مستندات و معقولات بیشتر توجه دارید البته نظرات شخصی هم اعمال می شود. واقعاً تا مرد سخن نگفته باشد / عیب و هنرش نهفته باشد / یا بقول یکی از معصومین: مرد در زیر زبانش پنهان هست. باید نوشت و تحقیق کرد و گفت تا به نتیجه ای رسید.
در مورد یاغیان و مستندات تاریخی چونکه مطالعه عمیقی ندارم نمی توانم نظر دهم ولی آنچه از زبان مردم منطقه ی دوسرشمار شنیدم اکثریت نظر مثبت نسبت به “مشدی” داشته اند. البته بعضیها هم نکات قابل تأمل منفی که شما هم به آن اشاره کردید، دارند.
امیدوارم کسانیکه اطلاعات کافی دارند آگاهی بخشی نمایند. موفق باشید.
………………………………………….
سادوا: جناب ساداتی عزیز سلام. از نظر لطف شما نسبت به سادوا و بنده سپاسگزارم. ما نیز امیدواریم کسانی که اطلاعاتی در باره موضوع مطلب دارند برای ما راسال نمایند.

با سلام خدمت دوست محقق و ارزشمندم جناب آقای آزموده
از زحمات و تلاش جناب عالی برای روشن شدن وضعیت هزار جریب در عصر وحشت بسیار ممنمونم. (اواخر قاجار و اوایل پهلوی را به خاطر وحشت دایمی مردم هزار جریب به این نام نامیدم عصری که اموال و ناموس مردم محروم و بدبخت منطقه مورد تاراج قرار می گرفت و آسایش و آرامش از آنها سلب شده بود و گاهی شکایتی که مردم دودانگه و چهاردانگه از سرهنگ هوشمند نوشتند اوج این مصیبت را نشان می دهد.)
اگر شکایت های مردم منطقه از یاغیان از عدلیه و مراکز حکومتی قدیم جمع آوری شود سزاوار است برای ظلم های وارد شده به نیاکانمان از این همه مصیبت خون گریه کنیم.
زمانی که تعداد باسوادان هر روستا به انگشتان یک دست نمی رسید و راه های رسیدن مردم به مراکز حکومتی سخت و ارتباطات بسیار دشوار بود نوشتن نامه های متعدد از بخش دودانگه و چهاردانگه به مجلس شورای اسلامی نشان دهنده ناامیدی مردم از حاکمان و عدلیه محلی بود و اوج ظلم و ستم وارد شده به آنها را نشان می دهد.
تاسف دیگر تعداد زیاد یاغیانی است که از این خطه برخاستند و اسناد آنها موجود است باعث شرمساری می باشد.
انشاالله فرهیختگان هزار جریب تاریخی که همزبان و دارای تاریخ و فرهنگ مشتر ک هستیم به مدد هم بشتابند تا با به اوج رساندن منطقه، تاریخ زنگار گرفته عصر وحشت را به فراموشی بسپاریم.

باسلام و تشکر از زحمات جنابعالی در جمع آوری و ارائه مطالب تاریخی چهاردانگه و دودانگه. لازم دانستم برای استفاده بیشتر و مفیدتر از زحماتتون، سایت سادوا را در فولادمحله نیوز لینک نمایم. البته با اجازه شما. من الله التوفیق.
……………………………………………………
سادوا: سلام جناب فولادی عزیز٫ خیلی محبت کردید که سادوا را در وبلاگ وزین فولادمحله نیوز لینک داده اید. متقابلاً سادوا نیز با افتخار لینک شما را به مجموعه سایت ها و وبلاگهایش افزوده است.

سلام
بنده هنگامی که به فکر انتشار اسناد نواحی شمال افتادم تصور چنین واکنشهایی را داشتم. اما بر خود واجب می دانم تا در حد امکان به چاپ اسناد تاریخی برای روشن شدن تاریخ صفحات شمال ایران اقدام کنم. همین حالا من بیش از ۱۵ هزار برگ سند از مازندران و گرگان در خلال سالهای ۱۳۲۰-۱۳۳۲ دارم که بخش مهمی از آن مربوط به یاغیان است.من در اینجا تنها نام این افراد را می آورم باشد تا روزی همه این اسناد را به چاپ برسانم. سهراب پلوری، تقی دینه سری، حسین خان سنگسری، علی احمدی ، گل محمد احمدی ، حجت غلامی ، صفی کردکویی، عشقعلی یاغی و دهها نفر دیگر از یاغیان صفحات شمالی. در کتابی که اخیرا به پایان رساندم و امیدوارم در سال ۹۳ به چاپ برسد با عنوان مازندران و گرگان در اشغال ارتش سرخ ۱۳۲۰-۱۳۲۵ به گوشه هایی از فعالیت این افراد پرداختم. هدف بازشناسی هویت ملی و آسیب شناسی تاریخی است والا هیچ غرض و مرضی در کار نیست. در پایان خواهش می کنم هر کس اسنادی از صفحات شمالی ایران به خصوص مازندران گرگان و سمنان دارد برایم بفرستد. با این اطمینان که در هر کاری استفاده شود به نام او چاپ خواهد شدو از او یاد خواهم کرد.m_n_savadkouhi@yahoo.com
……………………………………….
سادوا: پژوهشگر گرامی جناب آقای نوری عزیز٫ اینکه کار شما بسیار ارزشمند هست،‌ شکی نداریم. چنین پژوهشهایی برای روشن شدن بخش های تاریک تاریخ گذشته مازندران لازم و ضروریست. بنده نیز انتظار نداشتم که دوستانی، چنین یک سویه بر سایت سادوا حمله کنند. آنچه اهمیت دارد انتشار چنین کتاب های ارزشمند است تا به واقعیت های تاریخی بر اساس سند و مدرک معتبر پی ببریم.

با عرض ادب و احترام خدمت همه شما فرهیختگان و فرهنگ دوستان
در ابتدا تشکر و قدردانی می کنم از آقای آزموده بابت مطرح کردن این بحث در سایت سادوا و ایجاد یک فضای بحث و مباحثه در این زمینه بین صاحبنظران و دوستان ….
با مطالعه همه نظرهای گفته شده در مورد موضوع مورد بحث، حالا با وجود مسائل زیادی که پیرامون این موضوع وجود داره، یک حقیقت در این بین مسلم شده و اون اینه که با وجود افراد مطلع و باسواد (البته نه چندان زیاد) موجود در محلات و نواحی متاثر از موضوع و نیز افراد جوانمرد و … ، در این بین یک شخصی بلند می شه و همت میکنه و با بذل جان و مال و ناموسش که در نهایت از دیار و وطن خودش هم کوچ می کنه و طبق شنیده ها دیگه هم به محلش بر نمی گرده، بدون اینکه دادو قالی کنه، دار و دسته ای جمع کنه و یا قشون و قشون کشی کنه …. میاد با بی صداترین فریادش (قلم)، مردم منطقه و هم محلی هایش رو از دست شرارت ها -حالا از هر جناح- نجات می ده و جالب اینه که با وجود دور افتادگی و بعد مسافتی که بین این نواحی با دستگاه اداری آنزمان وجود داره، دست از تلاش بر نمی داره و عریضه پشت عریضه راهی دستگاه های دولتی می کنه، به این امید که بتونه کاری برای مردم منطقه بکنه و اونا رو از این جار و جنجالی که در منطقه حاکم شده نجات بده و در نهایت هم موفق می شه ….
شیخ هادی نه قهرمانه ملی هست و نه اسطوره و نه … “یه مرد” که شرارت ها و بی عدالتی ها رو دیده و نتونسته باهاش کنار بیاد ….

به یاد این بیت شاعر:
من فریادم را سر خواهم داد …. چاره درد مرا، مگر این داد کند …