بسیج، ضرورتی برای منطقه دوسرشمار / نوشته: عین اله آزموده/ این مطلب را به این بهانه می نویسم که در چند روز گذشته جلسه ای برای هم اندیشی مسئولان بسیج منطقه دوسرشمار برگزار شد. هر چند خیلی دوست داشتم بعنوان یک همسنگر دوران جنگ در این جلسه شرکت کنم اما بی توفیقی و دوری راه و مشکلات جسمی ام مانع از این سعادت شد.

سخنم را با یادی از سی و چهار شهید گلگون کفن منطقه دوسرشمار و تکریم و دست بوسی از بسیجیان گمنامی که در سال های جنگ تحمیلی شجاعانه با دشمن بعثی عراق جنگیدند و پس از جنگ ، نشانی از خود بر جای نگذاشتند، آغاز می کنم.

شنیده ها حکایت از آن دارد که این جلسه برای رفع برخی ابهامات و سوء تفاهمات در باره بسیج روستاهای منطقه و به ویژه روستای بالاده و تلاش برای همگرایی و تمرکز فعالیت بسیج در منطقه دوسرشمار برگزار شد و از گزارش این هم اندیشی  که در سایت بسیج دوسرشمار قرار داده شده نیز چنین استنباط می شود اختلافی (که در پی به آن اشاره می شود) در چگونگی تشکیلات بسیج این منطقه وجود دارد و این اختلاف در این جلسه نیز حل و فصل نشد.

لازم است خلاصه سابقه تشکیل بسیج در منطقه دوسرشمار را از سایت بسیج دوسرشمار نقل کنم: « پایگاه بسیج شهدای بالاده از دهه ۱۳۶۰ در حوزه ی مقاومت امام حسن مجتبی (ع) سپاه کیاسر تشکیل گردید و تا سال ۱۳۷۰ بدون هیچ مسئولی بصورت نیمه فعال و از سال ۱۳۸۰ به غیرفعال تبدیل شد. در سال ۱۳۸۴ از بسیج منطقه ی دوسرشمار جهت فعال نمودن مجدد پایگاه دعوت به همکاری شد. در سال ۱۳۸۵ تعدادی از پایگاه های بسیج روستاهای چهاردانگه از حوزه ی امام حسن (ع) کیاسر به حوزه ی جدید التاسیس حضرت ابوالفضل (ع) پشت کوه تلمادره انتقال پیدا کرد. با انتقال پایگاه شهدای بالاده به حوزه ی حضرت ابوالفضل (ع) تلمادره، اعضای عادی و فعال بسیج روستای بالاده اعتراض شدیدی را نسبت به این انتقال انجام داده و بعلت اینکه دسترسی به حوزه ی امام حسن (ع) مستقر در کیاسر برای اعضای پایگاه شهدای بالاده آسانتر بود، خواهان برگشت پایگاه از تلمادره به کیاسر شدند و سپاه منطقه با استدلال اینکه باید تعدادی از پایگاه ها از حوزه امام حسن (ع) جدا و به پایگاه حوزه تلمادره ملحق گردند تا آن حوزه بتواند از نظر قانونی با تعدادی از پایگاه ها به حد نصاب برسد و به فعالیت ادامه دهد با این اعتراض بالاده مخالفت کرد. بنا بر این، اعتراض بعضی از اعضای پایگاه بالاده اگر چه موجه بنظر می رسید اما قانون تشکیلات بسیج این اعتراض را موجه ندانست و سرانجام اعضای بسیج بالاده حاضر به همکاری و فعالیت در حوزه ی حضرت ابوالفضل (ع) نشدند … »

هر چند عمیقاً معتقدم در دو سوی این کش و قوس ها، افراد دلسوز و زحمتکشی وجود دارند که از سال های آغازین تشکیل بسیج بفرمان حضرت امام خمینی (ره) همواره در صحنه های نبرد و سازندگی کشور فعالیت می کنند و مراتب تعهد و دلسوزی شان بر کسی پوشیده نیست اما آنچه برای ما مردم بالاده و منطقه دوسرشمار مهم بوده و اهمیت دارد، این است که امنیت مردم و اموالشان ( که حدود ۹ ماه در شهرها و روستاهای دشت مازندران زندگی می کنند) نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابر این داشتن پایگاه بسیج برای تامین امنیت هر چه بیشتر این منطقه نیز امری حیاتی است.

بسیج می تواند یک نیروی بالقوه برای منطقه ما باشد: در فعالیت های فرهنگی ، کارهای جهادی، بهداشت، امنیت، کمک های امدادی، مذهبی و دیگر امور مربوط به روستاها حضوری موثر و فعال داشته باشد و لی مردم تاکنون از پتانسیل واقعی بسیج در منطقه دوسرشمار که اتفاقاً به چنین فعالیت ها و کارها نیاز فراوانی هم دارد، آنچنان که باید و شاید بهره مند نشده اند.

منطقه دوسرشمار در ناحیه ای کوهستانی و دور افتاده نسبت به مرکز بخش چهاردانگه قرار دارد و در سال های گذشته و حتی امسال به مواردی در منطقه بر می خوریم که جای خالی بسیج را بیشتر نمایان می کند:

۱٫ در حدود ده پانزده سال پیش، دزدانی به منازل مردم بالاده دستبرد زده و اموال با ارزشی چون ظروف مسی قدیمی، دست بافته های پشمی مثل گلیم و حمبام سری (گلیم مخصوص حمام) و دیگر اشیای قیمتی آنان را دزدیدند. این وسایل جزیی از هویت تاریخی و فرهنگی و قومی مردم بالاده و منطقه بوده که به همین راحتی از عرصه فرهنگ و تاریخ ما به غارت رفته است.

۲٫ در گوشه و کنار منطقه وسیع دوسرشمار همانند همه مناطق کوهستانی مازندرانی، گنج هایی از گذشتگان ما نهفته است که با فرا رسیدن فصل پاییز و خالی شدن منطقه از جمعیت، غارتگران میراث فرهنگی هم به این منطقه سرازیر می شوند. کافیست کمی در ارتفاعات و جنگل های اطراف گردش کنید تا حجم وسیع حفاری های غیر مجاز را ببینید.

۳٫ منطقه دوسرشمار جزو مناطق حفاظت شده حیات وحش (چهارنو و شاهدژ) می باشد اما در روز روشن شکارچیان غیرمجاز بدنبال شکار حیواناتی چون قوچ و کل و کبک و … هستند و گاهی نیز داستان های غم انگیزی از شکار اینگونه حیوانات را می شنویم.

۴٫ با فرا رسیدن فصل گرما و با توجه به آب و هوای خنک منطقه، مسافران زیادی از دامغان و سمنان و … به این دیار می آیند که گاهی شئون اخلاقی  را رعایت نکرده و باعث رنجش مردم متدین این دیار می شوند.

۵٫ مشاهده شده که عده ای از جوانان برای خوشگذرانی و لهو و لهب به این منطقه می آیند و گاهی نیز با حالت مستی مزاحمت هایی را برای خانواده ها بوجود می آورند.

۶٫ در پاییز امسال قسمت زیادی از کابل های برق روستای بالاده و واوسر و آغوزگاله و … به سرقت رفت. و مواردی دیگر از این دست. ( لینک خبر )

۷٫ کوهستانی و خلوت بودن منطقه به ویژه در فصل پاییز و زمستان، این امکان را برای آدم های سودجو فراهم می کند تا خدای نکرده روزی در این ناحیه از مردم ( به ویژه دامداران و کشاورزان) زورگیری کرده و یا تجاوز به عنف به نوامیس مردم انجام دهند.

حال با توجه به اینکه پایگاه بسیج در منطقه دوسرشمار و به ویژه در بالاده به عنوان بزرگترین روستای این منطقه فعال نبوده و این منطقه با نزدیکترین پاسگاه نیروی انتظامی در تلمادره و کیاسر نیز ۳۰ – ۴۰ کیلومتر فاصله دارد، این سوال مطرح است که امنیت منطقه بر عهده چه ارگانی است؟ آیا اگر بسیج در منطقه حضور داشته باشد اینگونه اتفاقات می افتد؟

برای مردم منطقه فرقی نمی کند که بسیج بالاده و منطقه دوسرشمار زیر نظر حوزه بسیج کیاسر باشد و یا تلمادره. اما شاید این موضوع  برای برادران بسیج بالاده از اهمیتی ویژه برخوردار بوده که مدت پنج سال است بر خواسته خود پافشاری می کنند. اینکه بین بسیج پایگاه امامزاده میرافضل و بسیج بالاده برای زیر نظر کدام حوزه بودن، اختلافاتی است یا نه ؛ موضوعی است که پایگاه کیاسر می بایستی در طول سال های گذشته چاره ای برای آن می اندیشید و طبق سلسله مراتب فرماندهی و تشکیلات بسیج اینگونه مسایل توسط سپاه پاسداران هر ناحیه تصمیم گیری می شود و بنده از ورود به این مبحث معذورم. اما داشتن یک پایگاه بسیج متمرکز و فعال در منطقه را بخشی از روند توسعه این منطقه محروم و لازمه امنیت آن می دانم و مردم انتظار دارند که در غیاب آنان ، بسیج حافظ اموالشان بوده و امنیت منطقه را برقرار باشد.

قبلاً عرض کردم که شرایط محیطی منطقه و خلوت بودن آن شاید فرصتی برای سودجویی و کارهای خلاف بزهکاران غریبه باشد و نباید منتظر ماند تا اتفاقی ناگوار بیفتد و پس از آن به فکر فعال کردن بسیج باشیم. نفس حضور بسیج در منطقه عاملی بازدارنده در پیشگیری از حوادث است و خوشبختانه بسیج در منطقه ما از جایگاه خوبی در بین عامه مردم برخوردار بوده و مردم به امید بسیج است که ۹ ماه از سال اموال خود را رها می کنند و به شهرها مهاجرت می کنند.

امروز جای خالی پایگاه بسیج، حضور فیزیکی اعضای بسیج، فعالیت های فرهنگی بسیج و در یک کلام فرهنگ بسیج در منطقه دوسرشمار احساس می شود. اگر بسیج امامزاده میرافضل در منطقه وجود دارد اما مکانی ندارد که مردم به آن مراجعه کنند، و یا بسیج بالاده ۵ سال است که بلاتکلیف مانده است و یا از طرف حوزه کیاسر و تلمادره به این اختلافات پایان داده نمی شود، لاجرم زیانش را مردم منطقه می بینند. این مردم ۳۴ تن از بهترین فرزندانشان را تقدیم اسلام و انقلاب کردند که افتخار بسیجی بودن را دارند و این حق آنان است که بسیج منطقه شان نیز فعال باشد.

به یاد داشته باشیم که منطقه دوسرشمار از داشتن هرگونه تشکل دولتی و اداری نیز محروم است ، اما به برکت خون شهدا ، « ستاد یادواره شهدا» ی آن از سال های آغازین جنگ ( ۲۸ سال پیش) تاسیس شده و اعضای آن نیز از همین برادران بسیجی و خانواده های شهدا و رزمندگان سال های جنگ هستند و نیز یکی دو تا انجمن فرهنگی در منطقه وجود دارد که ارتباط تنگاتنگی با بسیج و ستاد یاواره شهدا دارد. در این بین نهاد بسیج بخاطر جایگاه رسمی و مورد حمایت از سوی نهادهای رسمی کشور می تواند تاثیر فزاینده تری داشته و علاوه بر تامین امنیت مردم، در عرصه های دیگر نیز تاثیرگذار باشد.

اگر این تشکل های مردمی به ویژه بسیج، بیشتر از این در کنار هم قرار گیرند و نیروهای نهفته در وجودشان را به فعل تبدیل کنند و به شرط همگرایی و پرهیز از اختلاف سلیقه های رایج، در راستای اهداف خود گام بردارند، می توان آینده روشنی را برای منطقه محروم دوسرشمار متصور شد. بنابر این باید اختلاف سلیقه های کوچک رفع گردد و به فرصتی برای خدمتگزاری به مردم این دیار تبدیل شود. همه باید به کمک هم بشتایسم. همانگونه که تاکنون این تشکل های مردمی در کنار هم و در کنار مردم بودند.

کلام آخر اینکه، مردم این منطقه در طول سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی نشان دادند که می توانند در جاهایی که به ارزش های ملی و اسلامی شان مربوط می شود مثل یادواره شهدا، مراسم عزاداری محرم و … از همگرایی و تفاهم برخوردار شوند، پایگاه های بسیج هم باید بتوانند بعنوان نیروهای پیشرو در حفظ امنیت، وحدت و یکپارچگی منطقه گام بردارند و هر چه زودتر با تدبیر و درایت همیشگی خود به این سوء تفاهمات پایان داده و این نوید را برای اهالی منطقه به ارمغان بیاورند که بسیج طبق فرمایشات فرماندهی کل قوا حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظلّه) یک ارزش است و بسیجی بودن یک افتخار.

با احترام . عین اله آزموده / مدیر انجمن فرهنگی سادوای بالاده

authorنوشته: انجمن فرهنگی سادوا dateتاريخ : ۲۵ آذر ۱۳۹۰
entry نظرات دیگران در مورد این مطلب

با سلام
موارد مذکور بسیار زیبا و با ارزش هستند و از اهداف مقدس بسیج محسوب می‌گردند.
به امید آنکه افراد دلسوز و زحمت‌کش در این پایگاه، فضایی برای حضور افراد سودجو و فرصت طلب ایجاد نکنند.

جناب آقای آزموده عزیز
از مطالب زیبایی که در این پست درج کرده اید بسیار لذت بردم ولی مشکل پایگاه ما فقط زیر نظر کدام حوزه باشیم ختم نمی شود بلکه در جلسه هم اندیشی که جای شما درآن خالی بود از دوستان بالادهی خواسته شد که پایگاه امامزاده میرافضل را به محوریت روستای بالاده در اختیار بگیرند. ولی متاسفانه نمی دانم چرا بعضی از دوستان خواهان داشتن پایگاه مستقل شدند
۱-آیا مشکل فقط حوزه تلمادره می باشد؟
۲-آیا همه بالادهی های عزیز خواهان داشتن پایگاه مستقل می باشند؟
…………………………..
سادوا: جناب آقای نظری سلام / دانسته های ما ازاین جلسه در همان مقداری است که سایت بسیج امامزاده میرافضل منتشر کرده .
به هر حال مردم دوست دارند پایگاه بسیج در منطقه دوسرشمار و روستای بالاده فعال باشد . حال می خواهد زیر نظر هر حوزه ای باشد فرق نمی کند

آقای آزموده. مبلغی که به بسیج منطقه در طول سال تعلق می گیرد حتی کفاف کارهای ساده ی فرهنگی را نمی دهد چه رسد به حضور فیزیکی بسیج در منطقه و حفظ امنیت آن هم در طول ۹ ماهی که منطقه خالی از سکنه می شود.
به نظر من این موضوع باید از یک راه دیگر حل شود. راهی که مسلماً باید برای دیگر کمبود های منطقه نیز به کار برده شود.